In mijn vorige blog (blog 2) heb ik aangegeven dat door de opkomst van de landbouw de mensen flink erop achteruit zijn gegaan qua gezondheid. Door verschillende wetenschappers is dit inmiddels ook bewezen. Door de botten te onderzoeken van onze voorouders is gebleken dat er na de invoer van landbouw er een afname was van de kwaliteit van voedsel, een toename was van infectieziektes en daarmee een toename van groeistoornissen, ondervoeding en tandbederf. Ook ontstonden er ziektes door de tekorten aan voedingsstoffen zoals bijvoorbeeld scheurbuik. Scheurbuik is het gevolg van een tekort aan vitamine C.
Daarnaast zijn door landbouw ook graansoorten in opkomst gekomen om als voedsel te gaan verbouwen en te gaan consumeren. Tegenwoordig hoor je steeds vaker dat mensen een gluten intolerantie of allergie hebben. En dat is eigenlijk ook niet zo heel raar want van nature heeft graan de eigenschap om zichzelf ook voort te planten om als soort te overleven. De zaden zijn hun voortplantingsmechanisme. Om te voorkomen dat alle zaden door mens of dier opgegeten worden voordat de plant zich voort heeft geplant, heeft graan een mechanisme bedacht waardoor deze toch kan voortplanten. Namelijk er voor te zorgen dat de graankorrels niet verteerd worden in het maagdarm kanaal. En in sommige gevallen hebben bepaalde graankorrels een chemische stofjes in zich wat er voor zorgt dat de darmwand van de eter geïrriteerd raakt en daardoor met een hoop mest (diarree) de graankorrel snel uitscheidt of uitschijt ;).
Gegeten maar niet verteerd
Vanuit dit perspectief is goed te verklaren dat zaden, granen, knollen en andere plantendelen niet per definitie gezond voor ons zijn. Ze willen gegeten worden maar niet verteerd.
Toch wisten de Egyptenaren het voor elkaar te krijgen om de graankorrel zodanig te bewerken dat het mogelijk werd om er een papje of broodkoeken van te maken. De Grieken namen deze techniek over en later de Romeinen. Later kwam deze techniek in de vergetelheid en het duurde tot de industriële revolutie voordat ze deze techniek weer herontdekte. Maar door het raffineren van graankorrels verloor ook dit voedsel essentiële voedingsstoffen.
Een graankorrel bestaat namelijk uit drie onderdelen. Het kaf (buitenste schilletje), vezelrijke zemel en het kiemlichaam. Een graankorrel zonder kaf bestaat uit 80% koolhydraten die opgeslagen liggen in het meellichaam. De overige 20% bestaat uit vezelrijke zemel en het kiemlichaam. Het kiemlichaam bestaat uit koolhydraten, eiwitten, vetten en mineralen zoals vitamine B, ijzer en selenium. Hoewel het kiemlichaam belangrijke voedingsstoffen bevat proberen bakkers al duizenden jaren om het meellichaam te scheiden van de rest van de graankorrel waaronder het kiemlichaam.
Brood, daar zit wat in?
We kunnen de slogan van een aantal jaren geleden “Brood daar zit wat in” beter vervangen door “Brood daar zit weinig in”. Zeker als het om witbrood gaat. Hoe witter het meel des te minder voedingsstoffen er nog in zitten maar wel heel veel koolhydraten.
Vanuit gezondheidsperspectief is het verwijderen van de nutriënt-rijke zemel van graan- of rijstkorrels, en raffinage in het algemeen, nog ongezonder dan de overstap van jagen verzamelen naar een meer eentonigere voedselvoorraad. Doordat enkel energierijke koolhydraten overblijven neemt de kans op ziektes alleen maar toe. Met name ziektes waarbij men als mens te korte aan bepaalde vitamine en mineralen heeft.
In de afgelopen eeuw hebben bakkers nog veel meer dingen gedaan om de houdbaarheid van brood en koek te verbeteren, om het meel nog witter te maken en of het brood nog lekkerder te maken. Bijvoorbeeld door karamel (gebruinde suiker) aan het brood toe te voegen. Dit bruinbrood is minstens zo ongezond als witbrood. Sowieso wordt bij bruinbrood slechts een deel van de korrel gebruikt.
Nee als je brood wil eten dan is het advies om in ieder geval volkorenbrood te eten. Dit omdat hierin (meestal) zowel het meellichaam als de zemel, als de kiem wordt gebruikt.
Goed idee of niet?
Toch moet je jezelf wel afvragen of brood een product is wat je aan je dagelijkse dieet toe zou moeten voegen. Want het feit dat veel mensen er klachten door ondervinden, zegt natuurlijk ook wat.
De industriële revolutie heeft voor veel veranderingen gezorgd. Niet alleen raffinage van voedsel maar ook op andere vlakken zorgde de revolutie voor veel veranderingen. En deze veranderingen waren het begin van menstruatieklachten voor heel veel vrouwen. Meer daarover in het volgende artikel.
Wil jij grip krijgen op je cyclus? Meld je dan nu aan voor de de grip op je cyclus challenge die start op 1 februari 2021. Via deze link kun je informatie lezen over de challenge en jezelf aanmelden.
https://men-struatie.nl/grip-op-je-cyclus-challenge/
Liefs, Anke Verhagen
